ζευγολατιστής

ο

ο ζευγολάτης, ο ζευγάς («μα' ταν κι ο ζευγολατιστής στον ύπνο μαθημένος», δημ. τραγ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < αμάρτυρο *ζευγο-λατίζω < ζευγολάτης].